راه ما ناپيدا نيست . بيش از دو گام هم نيست ، گامي به سوي خود و گامي در پيشگاه انسانيت . وجه تمايز توآ با ساير هنرهاي رزمي حركات پر توان جسماني همراه با شوک هاي تكنيكي است كه چون مشعلي وجود را شعله ور و پس از فروكش احساسي پاك به آدمي مي دهد . بسان يك رقص قدرت مي نمايد كه بر پايه فرهنگ و آداب نژاد آريايي از خاور تا باختر و از شمال تا جنوب ايران و فراسوي مرزهاي ايران كنوني ريشه كرده است .
آيا در دوران خامي عقل انسان هاييم ؟ بنيان روح پليد بشر از چيست ؟ آيا بشر امروز ويرانگر است ؟ آيا عصر ما عصر اضطراب است ؟ دانش چيست ؟ آيا دانش بشري توانسته است در انديشه ما وحدت به وجود آورد ؟ چگونه بدانيم كه دانش ما واقعاً دانش است ؟ آيا ما در جستجوي فهم اشياء هستيم ؟ آيا مي توان هرج و مرج غير قابل اغماض جهان را به وحدت و نظم تبديل كرد ؟ زمانيكه مردم تواماً شروع به استدلال كنند چه پيش خواهد آمد ؟

نظرات شما عزیزان:
|